donderdag 28 januari 2010

Werken @ Thomas Sabo


Sinds april vorig jaar werk ik bij Thomas Sabo. Eerst een paar maandjes in de shop in shop in Bijenkorf Amsterdam.. maar sinds augustus eindelijk in onze eigen winkel in de Leidsestraat. Het is echt een superbaan. We verkopen supermooie sieraden in een winkel die er tiptop uit ziet. Daarnaast zitten we op een van de mooiste stukjes van het Centrum.. namelijk op de hoek met de Prinsengracht. Wanneer er niks in de winkel te doen is, dan kun je altijd even naar buiten kijken om mensen te begluren ;). Wat ook zeker een voordeel is, is dat we voor een bepaalt budget sieraden mogen uitkiezen. We moeten natuurlijk wel een goed voorbeeld geven.. en dat houdt in dat we elk half jaar een paar sieraden uit de nieuwe collectie mogen kiezen. Ben je al een beetje jaloers? ;P Als dat niet het geval is.. bekijk dan maar even http://www.thomassabo.com/

Pro Ana-sites moeten verboden worden

Ineens was het een ‘hype’. Iedereen die een beetje het nieuws had gekeken wist wat een Pro Ana was en elk meisje met een minderwaardigheidcomplex over haar uiterlijk ging proberen een Pro Ana te worden. Tout le monde was geschokt over de inhoud op de Pro Ana-websites. Vandaag de dag bestaan de websites nog steeds en nemen in hoeveelheid toe. Een enkele waarschuwing (“Kijk uit, u bezoekt nu een Pro Ana-website!”) lijkt de overheid genoeg te vinden.

Er is niks mis met een site voor anorectische meiden waarin ze louter ervaringen met elkaar delen. Het probleem zit in dat ze elkaar aansporen, tips geven en er een grote emotionele druk op elkaar staat om heel veel te gaan in het afvallen. Pro Ana-websites beïnvloeden meisjes met anorexia op cognitief niveau, affectief niveau en op gedragsniveau. Er wordt geadviseerd om tijdens het avondeten kleding met zakken te dragen zodat je het eten daarin weg kan stoppen. En om je buik uit te zetten in de buurt van mensen die jou ervan verdenken anorexia te hebben. Wanneer je de tips volgt wordt je dun. En wie wil er nou niet zo mooi zijn als Mary-Kate Olsen, Mischa Barton en andere thinspirations? Dan pas ben je echt gelukkig. Toch?

De sites faciliteren anorexia. Wanneer je het in je hebt om anorectisch te worden of je bent het al dan zijn die sites nog een extra trigger om extreem te gaan lijnen. En wat denk je van imitatie? Meisjes van 13 zijn kwetsbaar en gevoelig voor de boodschappen die op de site staan. Mede door het schoonheidsideaal wat, onder andere door de media, van jongs af aan als ware in de meisjes geinjecteerd wordt.

Begrijp me niet verkeerd. Zonder de Pro Anasites zal anorexia natuurlijk niet verdwijnen. Eetstoornissen hebben een biologische basis en veel meisjes zijn erfelijk belast ermee. Het leek even te veranderen maar in de media wordt nog steeds gepreekt dat dunne meisjes de mooiste zijn. Kijk maar naar de ultradunne meisjes op de catwalk in Milaan en Parijs. Daar kunnen mooie, volle vrouwen als Beyonce en Scarlett Johansson niks aan veranderen. Maar wanneer de Pro Ana-websites uit de lucht gaan valt waarschijnlijk de complete steun van anderen weg om dunner te worden. Ik denk dat er weinig anorectische meiden zijn die in hun nabije kring een medestander hebben en daarmee tips kunnen uitwisselen.

In Frankrijk zijn de sites verboden omdat de sites aanzetten tot anorexia. Wanneer je toch zo een site in je bezit hebt kan je een gevangenisstraf van 2 jaar krijgen en een boete van 30.000 euro. Hierdoor zijn de Franstalige Pro Ana-sites zo goed als verdwenen.

Eric van Furth, directeur behandelzaken van het Centrum Eetstoornissen Ursula in Leidschendam, is tegen een verbod op de Pro Ana-sites. "Een boete opleggen of zelfs een gevangenisstraf, dat lijkt mij een hele slechte zaak. Daarmee zou je patiënten criminaliseren. Het maken van een Pro Ana-site en ook het bezoeken ervan, is onderdeel van de ziekte. Het ontkennen van de ziekte, het propageren als levensstijl, is iets wat hoort bij de ziekte."
Van mij hoeft het hebben van een Pro Ana-website niet bestraft worden door een boete of 2 jaar in de bak. Er is een optie welke veel beter is en van niemand een crimineel maakt. Haal de sites simpelweg uit de lucht. Het is voor mij eigenlijk net zoiets als kinderporno van het net afhalen; niet meer dan logisch. En het is niet onmogelijk om te doen.

Meisjes met anorexia zouden tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden. De vrijheid van meningsuiting is daarbij minder belangrijk. Het gaat immers over leven en dood. De websites zijn niet onschuldig in deze en beïnvloeden het negatieve zelfbeeld met alle gevolgen van dien. Verbannen dus!

vrijdag 22 januari 2010

Nieuwjaar in de binnenstad van Amsterdam

‘Nieuwjaar in de binnenstad van Amsterdam’

“He man, paas me die champagne eens!”, zegt een Surinaamse jongen tegen zijn vriend.
Het is 31 december, 23:30 en de Nieuwmarkt in Amsterdam is gevuld met dik aangeklede mensen. In het midden van het plein is ‘In de Waag’. Een café/restaurant in een monumentaal pand wat nu gesloten is. Het gerucht gaat dat er bij ‘In de Waag’ ooit heksen zijn verbrand.
Er wordt al vuurwerk afgestoken en de aanwezigen praten luid met elkaar. Het publiek bestaat uit verschillende nationaliteiten, jong en oud, nuchter en dronken. De sterke geur van vuurwerk hangt al op het plein voordat de klok twaalf uur heeft geslagen.

Een blond jongetje van rond de zes jaar zegt tegen zijn vader: “Pappaaaa, wil jij mij even optillen?” Achter hun staat een homopaar in strakke leren broeken te zoenen. “Wat doen zij daar?”, vraagt het jongetje aan zijn vader. De man reageert niet en praat enthousiast verder met een man naast hem. Het plein staat al vol maar nog honderden mensen komen aangelopen om een goede plek te bemachtigen.
Twaalf uur nadert en het vuurwerk wordt klaargemaakt voor gebruik. De mensen op de Nieuwmarkt tellen af tot het nieuwe jaar. “Tien, negen, acht, zeven, zes, vijf vier, drie, twee, één!”Luid geknal barst los en in de lucht is kleurrijk vuurwerk te zijn. De geur van het vuurwerk is nog doordringender dan een half uur eerder.
Mensen wensen elkaar gelukkig nieuwjaar en de champagneflessen worden ontkurkt.
“Gelukkig nieuwjaar schat!”, zegt de moeder van het blonde jongetje tegen de vader. Het jongetje zit geklemd tussen zijn vader en moeder en heeft zijn vingertjes in zijn oortjes gedrukt.

Een hond die door mensen is meegenomen zit met de staart tussen de poten en kruipt weg achter zijn baasje. De punker let niet op zijn hond en is bezig een joint te roken. Zijn aanhang is net zo stoned als de punker zelf.
Het vuurwerkgeknal gaat nog zeker een uur door en de mensen verlaten het plein en lopen richting de Wallen. De grond ligt bezaaid met rood papier en bekertjes waar mensen bier uit hebben gedronken.

Op een woonboot wordt een duizendklapper afgestoken. Mensen staan op de brug naar het lawaai te kijken alsof ze werkelijk iets anders kunnen zien dan rook. Een meisje draait zich om omdat iets in haar oog is gevlogen. De tranen rollen over haar wangen en haar vriend kijkt naar haar oog. Er is niks te zien maar het meisje is toch van slag.

Het is inmiddels twee uur en er zijn steeds minder mensen op straat. Elke horecagelegenheid in de buurt is voor die ene keer in het jaar vol gevuld met mensen. Mensen gaan weg uit het centrum richting huis of illegale feesten. De nieuwjaarsnacht in Amsterdam is voorbij.

iLove

http://www.volkskrant.nl/multimedia/article1340274.ece/Netwerk_kraakt_onder_opmars_iPhone

Het was liefde op het eerste gezicht tussen mij en mijn iPhone. Voor mij geen BlackBerry, Nokia, Samsung, LG of Sony. De iPhone heeft alles wat ik nodig heb: style.com, pathé mobiel, facebook, hyves and so on. Het spijt me voor alle mensen die straks te laat zijn omdat ze gevangen zijn in een pingweb.

Tijdschriftliefde

Zo lang als ik mij kan herinneren ben ik lid geweest van tijdschriften. Het serieuze werk begon op mijn 10e: ik was lid van de Elle. Niet dat ik de verhalen kon begrijpen. Het was meer dat ik zo ontzettend gefascineerd was door de plaatjes. Al die prachtige vrouwen in nog prachtigere kleding.
Sindsdien heb ik vele magazines verslonden. Ik koop elke maand zo wat alle modetijdschriften die er te krijgen zijn (in het Nederlands). Hoe fantastisch zou het wel niet zijn als ik van mijn hobby mijn baan kan maken? Het zou voelen alsof ik de loterij gewonnen heb..